Czym różni się zadatek od zaliczki? Zarówno zadatek, jak i zaliczka, zabezpieczają wykonanie umowy. Mogą być zaliczone na poczet świadczeń określonych w umowie. Jeśli nie da się ich zaliczyć, w razie wykonania umowy podlegają zwrotowi.

Nieco inaczej wygląda sytuacja, w której umowa nie zostaje ostatecznie wykonana. W odniesieniu do zaliczki, w razie niedojścia umowy do skutku, podlega ona zwrotowi w wysokości, w jakiej została uiszczona.

Inne zasady obowiązują przy zadatku. O ile umowa nie stanowi inaczej, w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać dwukrotności zadatku.

Jednakże, w niektórych przypadkach, zadatek będzie zwrócony w wysokości, w jakiej go uiszczono. Dotyczy to rozwiązania umowy oraz wypadku, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony.

Sąd może ustalić, że winę za rozkład pożycia małżeńskiego ponosi jeden z małżonków, wspólnie oboje małżonkowie albo, że żaden z małżonków nie ponosi winy. Co istotne, przy rozkładzie pożycia małżeńskiego, nie ma winy mniejszej i większej. Przyjmuje się, że jeżeli małżonek zawinił choćby w małej części to jest współwinny temu rozkładowi. Orzeczenie rozwodu z winy obu stron oznacza, że nie można rozróżnić winy większej i winy mniejszej. Małżonek, który zawinił jedną z wielu przyczyn rozkładu pożycia, jest współwinny, chociażby drugi małżonek dopuścił się wielu i to cięższych przewinień. Choćby zatem sąd ustalił w postępowaniu, że jeden z małżonków zawinił w 90 procentach a drugi tylko w 10., sąd orzeknie w wyroku rozwodowym, że oboje małżonkowie są współwinni rozkładu pożycia małżeńskiego.

Zasadą jest, że orzekając rozwód sąd ustala, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia małżeńskiego. Z orzekania o winie sąd jest zwolniony tylko w jednym wypadku- jeżeli oboje małżonkowie wspólnie złożą zgodny wniosek o nieorzekaniu o winie. Wystarczające jest by powód w pozwie o rozwód zawarł wniosek o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie, a pozwany wyraził zgodę na nieorzekanie o winie.

Sporządzenie takiego testamentu może nastąpić jeżeli istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeżeli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione. W takich przypadkach spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków. Treść takiego testamentu może być stwierdzona w ten sposób, że w ciągu roku zostanie spisana z podaniem miejsca i daty złożenia oświadczenia oraz miejsca i daty sporządzenia pisma, a następnie pismo to podpiszą spadkodawca i dwaj świadkowie albo wszyscy świadkowie.

W wypadku gdy treść testamentu ustnego nie została w powyższy sposób stwierdzona, można ją w ciągu sześciu miesięcy od dnia śmierci spadkodawcy stwierdzić przez zgodne zeznania świadków złożone przed sądem. Testament ustny jest ważny przez sześć miesięcy od ustania okoliczności, które uzasadniały niezachowanie formy testamentu zwykłego.