Cesja

Może się zdarzyć, że zachodzi potrzeba zmiany podmiotu, który jest stroną umowy. Przepisy prawa cywilnego określają strony umowy jako wierzyciela (a więc stronę, która oczekuje spełnienia świadczenia) i dłużnika (zatem stronę, która ma świadczenie spełnić). Należy pamiętać, że w niektórych umowach obie strony będą względem siebie zarówno wierzycielami, jak i dłużnikami.

Do zmiany strony umowy czasami niezbędna jest zgoda drugiej strony. Co do zasady wierzyciel nie potrzebuje zgody dłużnika, aby przelać wierzytelność na inną osobę. Skutkiem przelewu jest zobowiązanie dłużnika względem nowego podmiotu. W umowie z pierwotnym wierzycielem dłużnik może zastrzec, że taki przelew będzie wymagał uzyskania jego uprzedniej zgody.

Dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie.

Zmiana dłużnika – przejęcie długu nie może nastąpić bez porozumienia z wierzycielem. Może to nastąpić przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika lub przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela. Umowa i zgoda powinny mieć formę pisemną.

Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za niezawartą. Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia.